Wybieraj albo umieraj - recenzja

„Wybieraj albo umieraj” to horror, który od 15 kwietnia 2022 roku można zobaczyć na platformie Netflix. Film w dość wyraźny sposób łączy motywy z „Piły” i „Klątwy”, a wychodzi z tego całkiem zadowalająca i emocjonująca mieszanka. Jeśli nie będzie wam przeszkadzał silny aspekt zdarzeń nadprzyrodzonych, to na seansie możecie się całkiem dobrze „bawić”, co oznacza w przypadku tego gatunku - stresować i bać.

Główną bohaterką filmu jest Kayla (Iola Evans) – młoda dziewczyna, dla której los nie był łaskawy. Obwinia się, za śmierć młodszego brata (kiedyś utopił się, gdy miała go pilnować), a jej matka zmaga się z poważną chorobą. W dodatku, choć jest bohaterka jest programistką, nikt nie chce jej zatrudnić (może powinna przyjechać do Polski?), więc musi zarabiać na życie jako sprzątaczka w budynku, który i tak stoi pusty. Jej najlepszym (i jedynym) kumplem jest Isaac (Asa Butterfield) – chodzący stereotyp informatyka i gracza, który jest samotnym nerdem, mieszkającym w jakiejś ohydnej norze.

 To on oddaje naszej bohaterce starą taśmę z retro grą wideo z lat 80-tych. Szybko okazuje się, że uczestnik kolejnych wyzwań/misji z gry musi (zgodnie z tytułem „Wybieraj albo umieraj”) dokonywać trudnych i drastycznych wyborów, patrząc jak inni cierpią, wykonując mimowolnie jego polecenia. Tu pojawia się największa wada i zaleta nowego horroru z platformy Netflix. Działanie tej gry-klątwy sięga znaczni dalej niż ekran monitora czy smartfona.

Rozgrywka, choć prosta (tekstowa) wpływa na całą rzeczywistość wokół gracza. Komentarze i polecenia na ekranie opisują jego aktualne położenie i zachowanie, a nawet modyfikują je i poszerzają o nieistniejące wcześniej pomieszczenia. To w takich realiach rozgrywa się dana misja, co jest pod koniec wytłumaczone tak naiwnie, że równie dobrze można było sobie darować te genezy. Jest to motyw, który albo uznacie za bzdurę, idiotyzm i absurd, albo przyjmiecie za dobrą monetę, bo taka jest przyjęta konwencja i tyle.

Natomiast same sceny kolejnych rund w grze są naprawdę solidnie zrealizowane, stresujące, krwawe i makabryczne. Mimo, że wszystko może wydawać się strasznie głupie i pełne dziur logicznych, to seans upływa bardzo szybko, a finałowa walka z Bossem (Eddie Marsan) dodaje ciekawą innowację do wcześniejszych zasad, jakimi rządzi się ta wideo-klątwa.

Można było mieć pewność, że twórcy „Wybieraj albo umieraj” będą chcieli na koniec, by Kayla musiała wybierać między życiem matki a Isaaca, jednak okazało się, że w scenariuszu napisali coś zdecydowanie innego. Ukończenie gry powoduje przemianę wewnętrzną protagonistki. To ewidentnie daje nam do zrozumienia, że możliwe są kontynuacje tego horroru, tym razem z graczami, którzy zasłużyli na karę (patrz: „Piła”), no chyba, że komuś uda się zniszczyć wszelkie kopie (patrz: „Klątwa”) oraz kod źródłowy tego złowrogiego oprogramowania (patrz: „Free Guy”)...

Michał Derkacz

fot. Netflix