Terminator: Mroczne przeznaczenie - recenzja spoilerowa

Uwaga: Recenzja filmu zdradza kluczowe elementy fabuły.

"Terminator 2: Dzień sądu" to arcydzieło kina akcji, film kultowy, który w zasadzie nic a nic się nie zestarzał. Późniejsze jego kontynuacje bardzo luźno odnosiły się do wydarzeń w nim pokazanych i nie były w stanie choćby zbliżyć się poziomem do dzieła Jamesa Camerona. Aż do teraz, gdy sam twórca pierwowzoru zabrał się za produkcję, a na fotelu reżysera posadził Tima Millera - gościa odpowiedzialnego za sukces "Deadpoola". Czy "Terminator: Mroczne przeznaczenie" to godny sequel "Terminatora 2", czy raczej profanacja wszystkiego z czego zasłynęła ta seria? Przeczytajcie recenzję!

Okej, powiedzmy sobie to od razu - "Terminator: Mroczne przeznaczenie" to gwałt na "Dniu sądu" z 1991 roku. Już na samym początku dowiadujemy się, że Skynet wysłał na Ziemię kilka kolejnych T-800, z którym jeden dotarł do ukrywających się gdzieś na końcu świata Sarah z synem. Zabił Johna Connora i poszedł sobie. Mijają długie lata, Sarah ukrywa się przed władzami, niszcząc kolejne terminatory, aż do dziś, kiedy w centrum wydarzeń postawiona zostaje młoda latynoska - Dani. Na dziewczynę zaczyna polować niemal niemożliwy do zabicia Rev-9, a w obronie bohaterki staje "ulepszona" technologią przyszłości Grace. W obronie dziewczyny Grace i Sarah zaczynają współpracować, a kolejne wydarzenia prowadzą nas do... tego samego T-800, który zabił Johna.

Terminator ten ma... rodzinę, która jakimś cudem nie ma pojęcia, że ich mężem i ojcem jest robot-morderca z przyszłości. W uzasadnienia jakie serwują nam twórcy nie chcemy nawet wchodzić, bo są bzdurne jak mało co. Tak czy siak Dani - jedyna nadzieja ludzkości jest "nowym Johnem" i cała akcja skupi się na jej obronie przed terminatorem Rev-9, idącym jak walec przez wszystkie przeszkody. Tu akurat trzeba pochwalić twórców, bo zaprezentowali oni nowy model jako nieuchronnie zbliżające się zagrożenie, odporne na niemal wszystkie uszkodzenia. Przez to , nasi bohaterowie muszą nieźle kombinować, a nie tylko strzelać z broni coraz większego kalibru.

Wracając do niszczenia "Terminatora 2", to z najnowszej części serii dowiadujemy się, że faktycznie Skynet nigdy nie spowodował zagłady ludzkości, ale zrobił to bliźniaczo podobny system obronny o nazwie Legion. Przyszłość pozostała zatem kompletnie taka sama i niedobitki ludzi walczą w post-apokaliptycznym świecie z maszynami. Oczywiście nadal serwowana jest nam nielogiczna teoria o tym, że uratowanie Dani teraz wpłynie w jakiś sposób na przyszłość.

Jak widzicie - fabularnie "Terminator: Mroczne przeznaczenie" jest bardziej szkodliwy niż innowacyjny. Nie oznacza to jednak, że jest to film kompletnie nieudany i powinniście omijać seanse z daleka. Tak naprawdę to bardzo efektowne kino akcji, które dla widzów bez emocjonalnego przywiązania do "dwójki" będzie satysfakcjonujące i wciągające. Jest tu wiele znakomicie zrealizowanych scen walk, pościgów i strzelanin z udziałem kilku modeli terminatorów, a do tego wątek z przyszłości Grace jest ciekawszy niż te przyszłościowe wizje świata z poprzednich części serii.

Bardzo dobrze wypada obsada, w której do roli sprzed lat powraca Linda Hamilton i robi to bardzo udanie. Tradycyjnie w filmie gra też Arnold Schwarzenegger i tym razem jego postać ma w miarę rozwinięte wprowadzenie i tło (choć jak pisaliśmy bezsensowne). Plusem jest młoda część obsady. Mackenzie Davis jest bardzo dobra w roli Grace, podobnie jak Natalia Reyes jako Dani. Podobać może się też Gabriel Luna. Aktor sprawdza się jako bezduszny morderca Rev-9, ale też jako elokwentny i koleżeński Gabriel, w sytuacjach kiedy samą rozmową potrafi sprawić, by ludzie mu pomagali. W tym aspekcie nowy terminator ma coś fajnego do zaoferowania. Czy to jednak wystarczy byście dobrze bawili się na "Mrocznym przeznaczeniu"? Jeśli kochacie pierwsze dwie części serii, to absolutnie omijajcie ten tytuł.

Michał Derkacz

Film zobaczyłem w kinie Cinema City Wroclavia w IMAX 2D.

fot. screen youtube.com