Praga spokojna, Praga wesoła
2008-01-21 13:59:33
Praga sypie się jak jej kamienice i umiera jak jej mieszkańcy. Przed tym, jak już całkowicie odejdzie w zapomnienie, udaje się jej jeszcze zmienić życie trójki osób.
Praga to „rezerwat" nie tylko niepodatnych na zmiany peerelowskich (a może jeszcze i przedwojennych) mentalności, ale przede wszystkim kilku prostych zasad.
Swojego się nie rusza, dziecka nie okrada, a na bliźniego nie donosi - te (wydawałoby się oczywiste) prawa są kultywowane tylko po jednej stronie Wisły. Gdzie indziej panuje zakłamanie, obłuda, pieniądz jest najwyższą wartością, a tym, co się naprawdę liczy, jest głupkowaty lans i pseudo-wielkoświatowy blichtr.
Oba światy nie wchodzą sobie w drogę, każdy żyje swoim własnym życie. Aż do momentu, gdy na Pragę wprowadza się fotograf Marcin, człowiek „stamtąd". Okazuje się jednak, że tzw.„warszawce" nie udało się go jednak do końca zepsuć, a lekko nadgniłą duszę wyleczy grupka żuli, rudowłosy chłopak i fryzjerka Hanka B.
Palkowski niczym najlepszy antropolog oddaje praską codzienność, prezentuje wymierającą kulturę. Wraz z Marcinem widz oswaja tę rzeczywistość, stwierdza, że nie taki diabeł straszny jak go malują. Wybiera się w podróż po rozpadających się kamienicach i ludzkich historiach, z których każda z osobna byłaby zapewne znakomitym pomysłem na film.
W słodko-gorzki sposób prezentuje świat, na którym wydaje się wisieć tabliczka „obcym wstęp wzbroniony". Bo człowiek spoza niego może go co najwyżej poznać, ale na pewno nie jest w stanie go zrozumieć.
Marcin Szewczyk
(marcin.szewczyk@dlastudenta.pl)
Bilety na ten film możesz zarezerwować tu:
