Na Zachodzie bez zmian - recenzja

„Na Zachodzie bez zmian” to ekranizacja znanej na całym świecie powieści Ericha Marii Remarque'a pod tym samym tytułem w reżyserii Edwarda Bergera. 14 października 2022 roku ten film wojenny wszedł do oferty platformy Netflix i już wiemy czy możemy spokojnie wam go polecać, czy jednak produkcja ta nie dorasta do poziomu słynnej książki.

Film opowiada o losach młodego niemieckiego żołnierza na froncie zachodnim podczas I wojny światowej. Paul i jego towarzysze na własnej skórze doświadczają, jak początkowa euforia ustępuje miejsca desperacji i strachowi. Nastoletni żołnierze stają oko w oko z brutalną walką o przetrwanie w beznadziejnej wojnie, która pochłonęła kilkanaście milionów ofiar.

Fabuła idzie torem wytyczonym przez autora książki, pokazując okropności wojny z punktu widzenia zwykłego chłopaka. Obserwujemy jego entuzjazm, który szybko przeradza się w zbiór chwil, składających się z kolejnych bitew na cudzej ziemi, rozmowom z kompanami i cieszenie się małymi rzeczami jak ciepła potrwa czy widok miejscowych dziewczyn, spacerujących w oddali.

Na drugim planie przeplata się polityka, czyli spotkania dowódców obu stron, którzy negocjują warunki zawieszenia broni. Oczywiście życie tysięcy żołnierzy nie ma dla nich znaczenia, bo kluczowa jest tylko kwestia aktualnej sytuacji na froncie i przewagi, determinującej kolejne posunięcia. To, że kilka dni wstrzymania decyzji o zaprzestaniu walk oznacza śmierć kolejnych wojaków nie ma tu znaczenia. Taka jest wojna i podobnie jak powieść, film „Na Zachodzie bez zmian” świetnie to pokazuje.

Naturalnie opisy stanów wewnętrznych bohatera oraz okropności wojny zamienione zostały na obraz i tu trzeba przyznać, że twórcy poradzili sobie bardzo dobrze. Felix Kammerer jako Paul jest przekonujący, a jego emocje są wiarygodne i udzielają się widzom. Nie jest to jakaś niesamowita rola, ale aktor poradził sobie naprawdę nieźle.

Największym atutem filmu „Na Zachodzie bez zmian” są natomiast sceny batalistyczne i ogólna prezentacja wizualna I wojny światowej. Dostajemy tu zimny, brutalny, krwawy (zdecydowanie 18+) i boleśnie realistyczny obraz walki na śmierć i życie, podczas której żołnierze często spotykali się na długość bagnetu czy noża. Twórcy pokazują wszystko z czego słynie ta wojna – bezkresne okopy, gaz, miotacze ognia czy prymitywne czołgi i samoloty.

Wszechobecne trupy, błoto i przemoc to obrazy, które widzimy przez większość seansu, który nie dłuży się, choć trwa prawie 2,5 godziny. Nie jest to produkcja, która z przytupem wejdzie do historii kina wojennego, ale realizacyjnie stoi na wysokim poziomie.  Jako jedna z nielicznych pokazuje konflikt zbrojny z punktu widzenia Niemców, wśród których walczyli zwyrodnialcy, ale też zwykli chłopcy, w swej młodzieńczej naiwności przekonani, że wkrótce wrócą do domu jako bohaterowie. Tymczasem śmierć często okazywała się dla nich nagła, pospolita, niemal zwyczajna, przychodząc czasem na chwilę przed zawieszeniem broni.

Ocena końcowa: 7/10

Michał Derkacz

fot. materiały prasowe Netflix