Witajcie w naszej bajce

10000 BC to wyjątko dobrze nakręcony film o wyjątkowo niehistorycznej fabule.


Nadszedł trudny czas dla plemienia Yagahl. Mamuty przestały przychodzić, a myśliwi poznali głód. Kiedy do maleńkiej osady wśród gór przybywa mała dziewczynka o błękitnych oczach, Stara Matka rozmawiająca z duchami przodków oznajmia, iż dziecko przyniesie im dobrobyt. Od tego momentu piękna Evolet (Camilla Belle) staje się trofeum dla najlepszego wojownika, wskazanego przez bogów podczas ostatnich łowów. W tym czasie młody myśliwy D’Leh (Steven Strait), zostaje opuszczony przez ojca obwołanego zdrajcą.

Po latach nadchodzi czas Ostatnich Łowów. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z zapowiedziami Starej Matki. Na wioskę napadają czworonożne potwory i uprowadzają Evolet. Jej śladem podąża D’Leh wraz z wielkim wojownikiem Tic Tic’iem i dwójką innych myśliwych. Niemal od pierwszych minut filmu widać, że robili go ludzie, którzy kochają widowiska, a kino jest dla nich jednym wielkim pokazem umiejętności nie tyle graficznych, co rozmachu w ogóle.

Roland Emmerich to reżyser nie uznający półśrodków. Skwapliwie korzysta z możliwości współczesnej techniki. Jego poprzednie filmy jak „Pojutrze” czy „Dzień niepodległości” są na to niezbitym dowodem. W kolejnej produkcji cofa się tak daleko w czasie, że pozwolić sobie może niemal na wszystko. 10.000 lat wstecz otwiera furtkę fantazji. Cokolwiek zostanie opowiedziane, praktycznie nie może zostać podważone, bowiem to, co działo się w tak odległej przeszłości, jest dla nas białą kartą.

Dla wymagającego widza sporym zgrzytem może okazać się sama mowa naszych bohaterów, którzy używają angielskiego. Na szczęście znanym nam dotychczas stworzeniom zostały nadane nowe nazwy, a twórcy dość mocno pilnują się, aby nie mieszać w scenariuszu współczesnego słownictwa. Na produkcję nie sposób patrzeć inaczej niż na pięknie zekranizowaną baśń, która choć nigdy zapewne nie miała miejsca, jest ładna i kolorowa. Podczas oglądania lepiej, aby racjonalne myślenie poszło na jakiś czas spać i nie zastanawiało się nad tym, co dzieje się na ekranie. W przeciwnym razie stracimy całą przyjemność oglądania.

Cała fabuła przypomina trochę grę komputerową. Mamy samotnego, niedocenianego bohatera, który, aby zyskać uznanie i zdobyć sobie przywództwo, musi wyruszyć w podróż, pokonać określoną liczbę potworów, wypełnić przepowiednię i potem wrócić w chwale wraz ze swoja lubą Evolet pod ręką. Produkcja niemal dla wszytkich, pod warunkiem, że nie dostajesz gęsiej skórki od efektów specjalnych i lubisz zapomnieć się na kilka godzin w fotelu kinowym.

Recenzja powstała dzięki uprzejmości: