Schematy w produkcjach Netflix - czy każdy film jest przewidywalny?

Swój fenomen Netflix zawdzięcza w dużej mierze bogatej ofercie popularnych seriali i różnych filmów. Choć początkowo było to jego domeną, to oferuje on coś jeszcze. W miarę wzrostu popularności i przychodów platforma pokusiła się o wyprodukowanie własnych filmów i seriali. Co je łączy i czy są to tytuły godne polecenia? Sprawdzamy!

Oryginalne dzieła na platformie Netflix

Produkcje znajdujące się w zakładce "Netflix Originals" są oglądane, zwłaszcza przez młodszych widzów, i później szeroko komentowane. Może ze względu na dobrą realizację pod względem technicznym i to, że zdarza im się  poruszać problematykę społeczną. Mimo swojej schematyczności, którą można łatwo zauważyć po obejrzeniu choćby kilku, jest w nich coś, co może przemówić w szczególności do młodego odbiorcy.

Wysokobudżetowy chłam?

Z pewnością w gronie znawców filmowych, produkcje Netflixa nie mają zbyt przychylnych opinii, choć mogą to być uprzedzenia związane ze znanym im komercyjnym wizerunkiem platformy. Jednak dzięki temu, i dużych budżetów, którymi dysponuje platforma, scenerie i kadry dopracowane są pod względem estetycznym w stu procentach. Za to nieco naiwna fabuła, nieskazitelny wygląd bohaterów oraz stereotypowe amerykańskie tło wydarzeń może być czymś, czego prawdziwy znawca dobrego kina nie będzie mógł znieść. Warto jednak przymknąć oko na te kilka aspektów, charakterystycznych dla produkcji Netflixa, aby odkryć ich drugi wymiar. Poza byciem komercyjnymi produkcjami z uroczą fabułą i wymuskanymi postaciami, można je w pewien sposób uznać za edukujące.

Schemat nad schematami

Począwszy od standardowych problemów pierwszego świata, duża część produkcji Netflixa porusza tematykę dyskryminacji osób niewpisujących się w aktualne standardy piękna. Główna bohaterka, gdyż w zdecydowanej większości filmy te opowiadają o zmaganiach dziewcząt, to najczęściej typowa szara myszka. Do jej atrybutów należą: nie odnajdywanie się wśród rówieśników, bycie  pośmiewiskiem szkolnej elity (która również jest stałym, niezbywalnym elementem produkcji Netflixa) i posiadanie zaledwie kilku bliskich przyjaciół. Choć stara się sprawiać wrażenie niezauważalnej, kamera podąża za nią krok w krok, śledząc jej niesamowitą przemianę. Często przeobraża się ze wstydliwej, nieasertywnej dziewczynki w pewną siebie kobietę, która potrafi akceptować siebie i nie potrzebuje do tego aprobaty innych.

Przystojniak na horyzoncie

W między czasie, gdzieś w trakcie przemiany głównej bohaterki, pojawia się nieziemsko przystojny młodzieniec (w filmie ma 16 lat, ale grający go aktor ma około 24, co ujmuje autentyczności). Chociaż wydaje się, że w rzeczywistości nie zwróciłby na nią uwagi, to w świecie przedstawionym filmu jest jedynym z elity, który jej nie wyśmiewa. Jeśli mu się zdarza, to robi to z przymusu i dla akceptacji otaczającej go świty. Czasem również dlatego aby nie domyśliła się, iż podziwia ją i dostrzega jej wewnętrzne piękno, o czym informuje ją na końcu filmu. Wtedy zostają najbardziej niedobraną, ale niezwykle szczęśliwą parą.

W najnowszym produkcjach zdarza się, że ta niedowartościowana dziewczyna, która dostrzega po czasie swoją wartość, sama nie potrzebuje tego potwierdzać w oczach swego mężczyzny marzeń. Odrzuca go, aby w towarzystwie przyjaciół cieszyć się zyskaną pewnością siebie.

Ten schemat, który powtarza się w wielu filmach, może wydawać się śmieszny i naiwny. W rzeczywistości taki też jest, jednak jego realizacja w scenerii urzekających amerykańskich miasteczek, z debiutującymi, ale zaskakująco przekonującymi, aktorami jest czymś, co ogląda się lekko i z uśmiechem na ustach. Dodatkowo młodsi widzowie, ale nie tylko oni, mogą wyciągnąć z nich pożyteczną naukę o akceptowaniu siebie (czy w rzeczywistości będzie tak pięknie jak w filmie to już odrębna kwestia).

Tego właśnie można nauczyć się z filmu "Sierra Burges jest przegrywem", który  przekazuje, iż to we wspaniałym wnętrzu człowieka można się zakochać, a wtedy wygląd zewnętrzny nie ma aż tak dużego znaczenia. Z kolei film "Kluszeczka" uczy akceptacji swojego ciała kobiety, które nie noszą rozmiaru S i nie wpisują się w standardy piękna. Jednocześnie pokazuje, że nie oznacza to, że nie mogą rywalizować z okładkowymi pięknościami, a nawet być lepsze. Za to produkcja "Wysoka dziewczyna", która również wpisuje się w ten schemat, przekazuje iż piękno występuje we wszystkich rozmiarach, również jeśli chodzi o wzrost. Równie piękna jest tytułowa bohaterka, która jest niewiarygodnie wysoka, jak i jej starsza siostra, typowa kruszynka, startująca w konkursach piękności.

Warte czy nie warte uwagi?

Produkcje Netflixa raczej nie doczekają się wyświetlenia na ekranach kin, gdzie zresztą i tak nie są przeznaczone. Tu można wyliczać jedynie wyjątki, jakimi są filmy typowo artystyczne, od uznanych reżyserów, jak choćby "Mank" czy "Irlandczyk". W rzeczywistości typowe filmy Netflix są stworzone tylko dla ekranów komputerów i innych urządzeń przenośnych dla subskrybentów, aby mogli oni sięgnąć po jedno z nich w celu umilenia sobie wieczoru. Może filmy te nigdy nie zyskają też aprobaty w gronie koneserów poważnego, "prawdziwego" kina, ale tak długo jak są oglądane przez użytkowników platformy i przypuszczalnie wywołują uśmiech na ich twarzach to warto, aby były dostępne.

Kinga Borto

fot. materiały prasowe