Prawda i tylko...

W czasie drugiej intifady, w 2002 r. Siły Obrony Izraela przeprowadziły na Zachodnim Brzegu szeroko zakrojoną operację wojskową Ochronna Tarcza. Jednym z głośniejszych filmowych obrazów związanych z tymi wydarzeniami stał się dokument 'Dżenin, Dżenin'. To namiętne oskarżenie izraelskiej armii nakręcił Mohammad Bakri, mieszkający w Izraelu słynny palestyński aktor. Ale nie wszyscy mogli się zgodzić z jego wersją wydarzeń. Szczególnie oburzyła ona weteranów operacji w Dżeninie, którzy stracili tam towarzyszy broni. Jak twierdzą - stracili właśnie dlatego, że starali się zminimalizować liczbę palestyńskich ofiar cywilnych w gęsto zaludnionym terenie. Bakriemu zarzucają manipulację faktami i insynuację, jakoby armia celowo miała masakrować cywilów. Zarzucają przed sądem - w trwającym pięć lat procesie o zniesławienie, który śledzi z kamerą Eytan Harris. I choć Harris jest w dokumencie mistrzem obiektywizmu i upartego dążenia do prawdy, to właśnie on swoim fascynującym filmem prowokuje pytania: co to jest prawda w filmie dokumentalnym, jak wyznaczyć tu granicę między sztuką a dziennikarstwem, jak dalece dokumentalista może się powoływać na swoją subiektywną, artystyczną wizję i wreszcie - czy o tym wszystkim może decydować sąd? (watchdocs.pl)