Ukraińscy szeryfowie

W Starej Zburiewce na południu Ukrainy, niedaleko Krymu działa tragikomiczny duet szeryfów o bystrym oku. Najbliższy komisariat policji jest zbyt daleko, aby z niego korzystać, Dlatego do rozwiązania problemów, z jakimi boryka się lokalna społeczność zatrudniono dwóch mężczyzn. Wiktor i Wołodia mają za zadanie zniwelować stopę przestępczości. Wśród ściganych przez nich występków znajdują się: kradzież dwóch kaczek, spory sąsiedzkie, pijaństwo, przemoc fizyczna i awarie samochodów. Wiele z tych problemów ma swoje korzenie w rozpowszechnionym wokół bezrobociu, ubóstwie i analfabetyzmie. Film śledzi losy Wiktora i Wołodii, pokazując komiczną stronę ich codziennych sytuacji. Jeżdżą żółtą rosyjską Ładą z lat 70. ubiegłego wieku, udekorowaną niewielką flagą Ukrainy. Kursują od jednego miejsca do drugiego, próbując załagodzić konflikty lub rozwiązać zaistniałe już problemy. Prowadzą śledztwo w sprawie znalezionego ciała, próbują rozłożyć wózek, pogodzić z sąsiadami Kolę, który choć zjada psy, tęskni za normalnym życiem. Jak zresztą wszyscy wokół, bo to miejsce dalekie od europejskiego standardu normalności. Czas mija, zmieniają się pory roku, aż w końcu dzięki telewizji informacje o Majdanie i politycznych zmianach na Ukrainie docierają do mieszkańców Zburiewki, siejąc wśród nich separatystyczny zamęt. Następuje podział na dwa obozy: proukraiński i prorosyjski. W czasie obchodów 70. Dnia Niepodległości zaczyna się pobór mężczyzn do wojska... Film nasuwa skojarzenia z prozą Nikołaja Gogola. Nie tylko pokazuje, jak wygląda prawdziwe życie na ukraińskiej wsi przed i po wojnie, ale przede wszystkim jest niezwykle barwnym przekrojem ludzkich charakterów, z ich słabościami, wadami i problemami. (opis udostępniony przez kino)