Te sceny były całkowicie improwizowane! [TOP 10]

Wiele scen i kwestii, które weszły do historii kina, nie znalazło się w oryginalnym scenariuszu. Były jedynie dziełem przypadku lub powstały w wyniku błysku aktorskiego geniuszu.

Gwałt zbiorowy w Mechanicznej pomarańczy
U perfekcjonisty Stanley Kubricka wszystko musiało wyjść doskonale. Przerażająco i doskonale. Scenę brutalnej napaści i zbiorowego gwałtu z „Mechanicznej pomarańczy” kazał swoim aktorom wciąż na nowo odgrywać, bo „czegoś mu brakowało”.  W końcu reżyser wziął na bok Malcolma McDowella i powiedział, że teraz może sobie poimprowizować do woli. I ten zaczął. Nucąc „Deszczową piosenkę”.



Kotek w Ojcu chrzestnym
Genialny Marlon Brando jako Vito Corleone przyjmuje kolejnych interesantów, głaszcząc małego kotka. Nie rozstaje się z nim, kiedy rozkazuje pobić człowieka lub przekupić polityków. Jak się można łatwo domyśleć, tego kotka nigdy nie było w scenariuszu. Reżyser Francis Ford Coppola znalazł bezdomnego czworonoga na parkingu wytwórni, przyniósł go na plan. Brando wziął przybłędę na ręce i stanął przed kamerą. Strzał w dziesiątkę.



You’re talking to me? w Taksówkarzu
Mądrej głowie dość dwie słowie. W scenariuszu była tylko wzmianka, że bohater ma stanąć przed lustrem i „mówić do siebie”. Dla genialnego aktora, jakim jest Robert De Niro, nie był to większy problem. Spojrzał na swoje odbicie i rozpoczął monolog, a jego słynne  „You’re talking to me?” stało się częścią popkultury, wielokrotnie powtarzaną i parodiowaną.



„Funny How” z Chłopców z ferajny
Joe Pesci jako gangster socjopata wkręca swojego przyjaciela. Zaczyna się śmiesznie, by chwilę później zacząć przerażać. Tego monologu nie napisał jednak Martin Scorsese, a powstał on głowie aktora.  Ta krótka scenka pokazała geniusz Pesciego, który za rolę Tommy’ego Devito otrzymał nawet Oscara.

Whattya mean I'm funny? (...) Whattya mean? They way I talk? What? (...) Funny how? I mean, what's funny about it? (...)  Whoa, whoa Anthony! He's a big boy, he knows what he said. What'd you say? Funny how? What? (...) You mean, let me understand this ... cuz I ... maybe its me, maybe I'm a little fucked up maybe. I'm funny how, I mean funny, like I'm a clown? I amuse you. I make you laugh? I'm here to fuckin' amuse you? Whattya you mean funny? Funny how? How am I funny?



Fyfyfyfyfy z Milczenia owiec
“Facet przeprowadzający spis ludności próbował mnie kiedyś przepytać. Zjadłem jego wątrobę z pyszną fasolką i popiłem wyśmienitym winem Chianti” – mówi w scenie spotkania z agentką Clarice Starling (Jodie Foster) seryjny morderca i kanibal Dr Hannibal Lester (Anthony Hopkins). Swoją kwestię podsumowuje słynnym „fyfyfyfyfyfy”. Tego również nie było w scenariuszu. Hopkins zrobił to jako mały żarcik, jednak wywarło to tak piorunujące wrażenie na reżyserze (Jonathan Demme), że postanowił włączyć ten moment do filmu.



Obelgi sierżanta Hartmana w „Full Metal Jacket”
R. Lee Ermey, który przez dobrą chwilę niczym karabin maszynowy wypluwa obelgi w kierunku rekrutów, nie był nawet brany pod uwagę do tej roli. Dopiero, kiedy Ermey (naprawdę były marines) przedstawił Kubrickowi nagranie, na którym przez 15 minut beszta grupę żołnierzy, reżyser przyjął go od razu. A, w filmie połowa kwestii sierżanta było zaimprowizowane przez Ermey’a.



„Here’s Johnny” w Lśnieniu
Jack Torrance (Jack Nicholson) ściga z siekierą swoją rodzinę po opuszczonym hotelu. W końcu udaje im się schronić w łazience. Psychol rozwala drzwi i rzuca kwestią, która wejdzie do popkultury. Słynne „Here’s Johnny” to improwizacja Nicholsona. Aktor nawiązuje do satyrycznego programu „Johnny Carson Show” z promującym go hasłem „Here's Johnny!”



"Here's looking at you kid" z Casablanki
Ta kwestia znalazła się na piątym miejscu na liście "100 najlepszych kwestii filmowych wszech czasów". Na próżno szukać jej jednak w scenariuszu. To zdanie to pomysł Bogarta, który wielokrotnie mówił do Bergman "Here's looking at you kid", kiedy pomiędzy ujęciami uczył ją gry w pokera.



„I’m walking here” w Nocnym kowboju
Aspirujący żigolo Joe Buck (Jon Voight) oraz kombinator Ratso (Dustin Hoffman) przechodzą przez ulicę. Nagle na plan wjeżdża prawdziwy (!) nowojorski taksówkarz, który olał zakaz wjazdu i tablice z informacją o odbywających się właśnie zdjęciach. Wściekły Hoffman zaczyna krzyczeć "Ja tu przechodzę! Ja tu przechodzę!" Scena była tak dobra, że reżyser postanowił włączyć ją do całości filmu. Kwestii nie zabrakło również na liście stu najlepszych filmowych cytatów American Film Institute.




Oklaski Jokera w Mrocznym Rycerzu
Ten film to wielki pomysł Heatha Ledgera (uhonorowany za tę rolę pośmiertnym Oskarem). Schwytany Joker siedzi w klatce, policjanci wiwatują, a w tym momencie Ledger zaczyna miarowo klaskać, zachowując kamienną twarz. Ta reakcja nie była zaplanowana, to czysta improwizacja aktora – niepokojąca i genialna.



To nie była z resztą jedyna improwizacja Ledgera w tym filmie. Pamiętacie scenę, kiedy Joker wysadza szpital? Okazuje się, że pełna czarnego humoru scena, kiedy w przerwach między wybuchami złoczyńca  zatrzymuje się i zaczyna majsterkować przy detonatorze, powstała również w umyśle aktora.

MAS