Jak komedia "Powrót do liceum" buduje obraz idealnej szkoły?

„Powrót do liceum” to komedia, którą od 13 maja 2022 roku można oglądać na platformie Netflix. Film opiera się na schemacie, łączącym dwa popularne motywy, mające rozśmieszyć widza. Pierwszy to „stary kontra młody”, a drugi to „adaptacja w nowych realiach po podróży w czasie” – co w tym wypadku odbywa się poprzez śpiączkę głównej bohaterki. Nastoletnia Stephanie Conway (w tej roli Angourie Rice) po nieudanym występie cheerleaderek przeleżała 20 lat w szpitalu, by obudzić się w ciele dorosłej kobiety (Rebel Wilson). Teraz w wieku 37 lat powraca do liceum, by ukończyć szkołę i spełnić swoje plany sprzed lat. Ma znów być popularna, dać wielkie show z zespołem i zostać królową balu maturalnego. Problem w tym, że przez te wszystkie lata szkoła się zmieniła i na tym właśnie skupimy się w tym artykule.

Wszpółczesne liceum na Netflix

Jest się na czym skupiać, bo liceum z tego filmu jest... idealne! Właśnie tę spokojną wodę perfekcji zmącić pragnie główna bohaterka, by wszystko było jak 20 lat temu, gdy popularne cheerleaderki rządziły na korytarzach, umawiały się (głównie na seks) z przystojnymi futbolistami i ustawiały po kątach inne dzieciaki. Jednak w 2022 roku wszystko jest inaczej i... lepiej. Komedia Netflix pokazuje nam takie zjawiska, jak:

Wspólny stół w jadalni

Ogólna ideą, która przyświeca obecnej dyrektorce szkoły jest to, by wszyscy uczniowie czuli się komfortowo, byli sobie równi i unikali podziałów na mniej lub bardziej popularnych. Może sztuczną, ale jakże skuteczną metodą, by to osiągnąć, jest likwidacja podziału na podgrupy na stołówce. Nie ma małych stolików, lecz jeden długi stół, przy którym siadają wszyscy i jedzą razem.

Popularna para to chodzące ideały

Oczywiście, są uczniowie, którzy zdają sobie sprawę, że nie są i nie będą gwiazdami, ale w tej szkole gwiazdy są tylko dwie, a w dodatku… są do przesady idealne, a przy tym nie skrywają żadnych złych intencji, które protagonistka mogłaby zdemaskować pod koniec filmu. Ta wspaniała para idoli nie jest ani fałszywa, ani zepsuta, mimo takich właśnie rodziców (w dodatku bogaczy). Chłopak jest zepchnięty do roli ekstrawagancko ubranego partnera dziewczyny, w którą zapatrzeni są wszyscy inni uczniowie.

Ona natomiast jest uosobieniem dobroci i jest w stanie postawić się zdolnej do wszystkiego (byle utrzymać wizerunek tej najlepszej, tej wygranej) matce, zamiast stać się jej dokładną kopią. Unika używania papieru w trosce o przyrodę. Nie dodaje znajomych i nie lajkuje cudzych postów, by nie dzielić innych na lubianych przez nią i nie. Wspiera dobrą radą mniej atrakcyjnych uczniów i zawsze jest miła, nawet gdy Stephanie stara się ją prowokować.

Doping z przesłaniem

Brak podziałów na lepszych i gorszych widać także w zespole cheerleaderek (i cheerleaderów), gdzie każdy jest kapitanem, a kipiące seksem choreografie zostały zastąpione stonowanym przekazem społecznym, proekologicznym itd. Czy to jest dobra zmiana? Biorąc pod uwagę, że zarówno uczniowie jak i rodzice są nią zachwyceni, to chyba tak. Dopiero nasza Stephanie planuje powrót do układów z obmacywaniem się nastolatków do muzyki Britney Spears.

Laptopy i telefony bez przemocy

W scenach, które rozgrywają się na sali lekcyjnej, dokładnie widzimy, że wszyscy mają laptopy na ławkach i swobodnie posługują się telefonami komórkowymi. Co ciekawe, choć wszystko sprowadza się do śledzenia relacji i obserwowania innych, to nie ma mowy o mrocznej stronie mediów społecznościowych. Nie widzimy prześladowania, ośmieszania czy przemocy psychicznej (ani fizycznej) wśród uczniów.

Brak wyborów króla i królowej balu

To kolejny aspekt, mający wyeliminować podziały. W 2022 roku odchodzi się od wybierania tych fajnych przez tych mniej fajnych. Gdy już do tego dochodzi, to wygrywa nasza idealna para, ale dziewczyna, którą opisywaliśmy wcześniej zrzeka się korony królowej, bo wie, że wybory nie mają sensu, a jej matka podrobiła wiele głosów. To scena, która dobrze podkreśla, że sprowadzanie wszystkiego do rywalizacji jest błędem, zgłasza na etapie, kiedy młode osoby dopiero budują swoją samoocenę i kształtują poczucie własnej wartości.

Bycie sobą jest cool

Oczywiście, że Netflix kocha reprezentację wszelkich grup w swych produkcjach, ale trudno o lepszą jej implementację niż film o liceum, gdzie w naturalny sposób spotykają się wszyscy. Jest tu ubierający jak dziewczyna gej. Jest Hinduska, marząca o posadzie prezydenta gdy dorośnie. Jest chłopak z nadwagą, no i jest „ta starsza”, czyli główna bohaterka. Wszyscy są akceptowani, lubiani i wspierani przez innych.

Hogwart bez magii?

Stephanie w jednej ze scen mówi, że ta szkoła jest jak Hogwart bez magii, a zabawniej było leżeć w śpiączce, niż chodzić tu w 2022 roku. Jej była koleżanka, a obecnie dyrektorka, jest tum urażona, odpowiadając, że tu jest Hogwart z magią. I ma rację! Wszystkie zjawiska jakie opisaliśmy wcześniej właśnie są tego dowodem. Film „Powrót do liceum” może miał pokazać, że „kiedyś to było (lepiej)”, ale ostatecznie udowadnia, że zmiany w myśleniu zachodzą i są bardzo potrzebne. To nie jest jakiś wyjątkowo udany film, a jako komedia bazuje na dość prymitywnych żartach, ale obraz współczesnej  szkoły jest w nim absolutnie inspirujący.

Michał Derkacz

fot. materiały Netflix