Noc Walpurgii - dramat w czerni i bieli [RECENZJA]
2015-09-28 13:32:52
"Noc Walpurgii" rozpoczyna długie ujęcie na gmach teatru, w którym trwa właśnie przedstawienie "Turandot" Giacomo Pucciniego. Po wejściu do środka zobaczymy już tylko kameralne wnętrze przebieralni, a prawdziwie emocjonujący spektakl dopiero się rozegra.
Marcin Bortkiewicz, w swej "Nocy Walpurgii", zostawia nas sam na sam z bohaterami, tak jak Nora i Robert zostają sam na sam ze sobą. On jest młodym dziennikarzem, ona divą operową. On pragnie przeprowadzić z nią wywiad, ona spławia go głośnym Spierdalaj! Spotkanie to jednak szybko się nie zakończy, a na pewno nie zakończy się tak, jak oboje mogli planować.
W tej sfilmowanej w czerni i bieli historii, paradoksalnie nic nie jest czarno-białe, choć z początku może się tak wydawać. Wiemy jaki on jest i wiemy jaka jest ona. Nora to twarda babka, ciężko doświadczona przez życie. Pewna siebie i lubująca się w wikłaniu innych w swoje perwersyjne gierki.
Robert to młody mężczyzna, który chciałby poznać ją znacznie bliżej, niż nakreślają to ramy wywiadu. Zaskakująco pewny siebie i pragnący już od pierwszych chwil, płynąć z prądem seksualnego napięcia, które generuje Nora. A wszystko to zmienia się w trakcie filmu wielokrotnie. Ona okazuje się być kimś innym, niż pokazuje na zewnątrz. On skrywa wiele tajemnic, których istnienia pewnie sam nie był świadom.
W tak kameralnej i wyraźnie teatralnej formie historii, jedynie z dwójką aktorów, sukces zależy przede wszystkim od nich. I tu należą się wielkie słowa uznania dla Małgorzaty Zajączkowskiej i Philippe Tłokińskiego. Oboje zagrali koncertowo. Ich postacie sprawnie zamieniają się rolami w zabawie w kotka i myszkę, a od obojga trudno oderwać wzrok. Brawa należą się też autorom kostiumów i scenografii, które są tu wyjątkowo istotne.
"Noc Walpurgii" nie jest filmem pozbawionym wad. Jedna z nich tyczy się mimo wszystko bohaterów. Ich motywacje są dla mnie niejasne. Są dobrze skryte, zmieniają się i plączą, lub po prostu autor zbyt niewyraźnie je określił. Wszystko zmierza w kierunku spektakularnego finału, który nie zaskakuje jednak tak jak byśmy sobie życzyli. Całość wielokrotnie sprawia wrażenie przerostu formy nad treścią, co niekoniecznie musi być wadą. W "Nocy Walpurgii" nią jest.
To bardzo niepokojący i dziwny film. Reżyser zaskakuje formą, dramaturgią akcji i kilkoma niebanalnymi zabiegami realizacyjnymi. To obraz poruszający trudne tematy na swój bardzo subiektywny i wyrazisty sposób. Myślę, że to wystarczy, by "Noc Walpurgii" zobaczyć.
Noc Walpurgii, reż. Marcin Bortkiewicz, prod. Polska, czas trwania 75 min, dystr. Aurora Films, polska premiera 25 września 2015
Michał Derkacz
