Filmy znanych reżyserek w programie 19. MFF Nowe Horyzonty

2019-03-15 13:30:28

Wyśmiewają i przezwyciężają krzywdzące stereotypy, rozliczają się z niesprawiedliwością zapisaną w skostniałych normach prawnych czy wzorach społecznych, a wszystko przyprawiają ciętym językiem i inteligentnym poczuciem humoru. W programie 19. MFF Nowe Horyzonty znajdą się dzieła reżyserek, które podbiły serca widzów i krytyków światowych festiwali.

Za późno, by umrzeć młodo

Nowohoryzontowe filmy znanych reżyserek

Dirty God, reż. Sacha Polak

Holenderska reżyserka Sacha Polak, autorka głośnego Hemel (13. NH) wraca przebojowym Dirty God, który otwierał festiwal w Rotterdamie i zebrał świetne recenzje na Sundance. To historia Jade (znakomita Vicky Knight) – młodej matki okaleczonej przez partnera, starającej się wrócić do swojego nieuporządkowanego życia. Dziewczyna napotyka na drodze nowe bariery i trudności, których źródłem jest jej wygląd. Film Polak to mocny, ale niepozbawiony humoru i buntowniczej energii dramat o tym, jak ciężko odnaleźć się w świecie ludziom z łatką „innego” (przyklejoną pod byle pretekstem); przewrotna historia o współczesnych, pustych kanonach piękna i naiwności nakazującej wierzyć w ich nieomylność.

Byłam w domu, ale… (Ich war zuhause, aber), reż. Angela Schanelec

Nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem za reżyserię Byłam w domu, ale… to bez wątpienia najbardziej dyskutowany tytuł w konkursie tegorocznego Berlinale. Żaden inny film nie pozostawił tyle miejsca widzom na ich reakcje, refleksje i emocje, które eksplodowały podczas pokazu prasowego kakofonią owacji i gniewnych „buczeń”. W swojej fabule-eseju Angela Schanelec obserwuje pogrążoną w żałobie (a za jej sprawą w całkowitym komunikacyjnym kryzysie) rodzinę – matkę i dwójkę dzieci. Przy czym dzieci wydają się dojrzalsze niż ich neurotyczna, będąca w nieustannym ruchu matka. To film o utraconej równowadze: nie tylko rodzinnej, ale też egzystencjalnej. Obrazy spokojnie „przeżuwających” swoje dni zwierząt, przedziwne sceny szkolne, w których dzieci recytują Hamleta, fascynujące monologi matki, zawierają w sobie potężny ładunek humoru w stylu Bernharda czy Jelinek.

Za późno, by umrzeć młodo (Tarde para morir joven), reż. Dominga Sotomayor

Zdobywczyni Lamparta za reżyserię na ostatnim festiwalu w Locarno (pierwszego przyznanego kobiecie!), powraca do czasów własnego dzieciństwa, spędzonego w eko-komunie, w chilijskim Peńalolén. W świecie, w którym brakuje nie tylko elektryczności, ale i przejrzystych reguł (bo dorośli bawią się w utopię), kilkoro pozostawionych samym sobie nastolatków przeżywa najważniejsze lato swojego życia. Sotomayor, doskonale znana nowohoryzontowej publiczności choćby ze zwycięskiego Od czwartku do niedzieli, doskonale uchwyciła moment transformacji, jakim jest dojrzewanie; z jego aurą samotności, melancholii i pozornego spokoju, pod którym czają się emocjonalne burze.

X&Y, reż. Anna Odell

Anna Odell, autorka słynnego Zjazdu absolwentów (najlepszy tytuł w Międzynarodowym Konkursie Filmy o Sztuce 14. NH), w swoim najnowszym filmie tworzy społeczny eksperyment, którego celem jest zbadanie pojęcia tożsamości. Na czym polega męskość, a na czym kobiecość? Jeżeli płeć jest czymś więcej niż układem chromosomów, bo jest uwarunkowana kulturowo – to czy można ją poddać interpretacji, tak jak inne społeczne konstrukty? X&Y to wielopoziomowa struktura, zbudowana na przecięciu praktyk artystycznych i filmu. Zamiast scenariusza jest filmowe studio i zamknięci w nim aktorzy, którzy jak uczestnicy reality TV, sami muszą wyprodukować fabułę. Warstwy fikcji Odell przekłada własną biografią, w ekshibicjonistycznym spektaklu złożonym z emocji, pożądania i manipulacji. Doprowadza uczestników i widzów do obłędu, przez co X&Y ogląda się jak najlepszy, intelektualny thriller.

Na 19. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty zapraszamy w dniach 25 lipca - 4 sierpnia 2019.