Powiedz prawdę, przecież cię nie biję
Opis filmu
Film POWIEDZ PRAWDĘ, PRZECIEŻ CIĘ NIE BIJĘ jest przedsięwzięciem niekomercyjnym i dydaktycznym, zrealizowanym latem 2009 roku we Wrocławiu. Obraz powstał w Akademickim Klubie Filmowym Fosa przy Politechnice Wrocławskiej. W ekipie znaleźli się zarówno profesjonaliści (aktorzy i reżyser), jak i amatorzy (m.in.: kierownik produkcji, operator, dźwiękowiec i montażysta). Twórcy wyszli z założenia, że kino powinno mówić współczesnym językiem, w tym wypadku językiem bloga, opierać się na faktach i poruszać sprawy uniwersalne, jak choćby relacje między dorastającymi dziećmi, a rodzicami.
POWIEDZ PRAWDĘ, PRZECIEŻ CIĘ NIE BIJĘ to film o tym, co ma do powiedzenia bohaterowi jego rodzina, głównie mama, która się martwi, że syn za mało się uczy, znika z domu i wraca w stanie wskazującym na spożycie. Syn jest już dorosły, ale nadal chodzi do klasy maturalnej i zdobył nawet koszulkę alkoholika roku. Według powiedzenia, że dobry uczeń jest jak beczka, z której nie wycieknie nawet jedna kropla, syn zapisuje wiernie wszystko to, co do niego w domu mówią, każde słowo. A ma do tego talent i słuch absolutny.
Efekt jest porażający. Mamy wrażenie, że przebywamy w jakimś piekle, gdzie ciągle ktoś wywiera na bohatera presję i go kontroluje, a on z tej sytuacji nie widzi ucieczki. Każdy z nas doświadczył w jakimś stopniu presji najbliższych, jednak ten przykład pokazuje, że terror w rodzinie jest powszechny, szczególnie wobec tych najbardziej wrażliwych. W piekle tym pojawia się jednak promyk nadziei. Syn poznaje Basię, zakochuje się i zdarza się cud: rodzina mu odpuszcza, chowa kły i pazury. Tak to miłość rodzi miłość i przepala wszelkie zło.
Zobacz również:
Studenci o relacjach matka-syn>>
Studenci mówili prawdę>>
![Na co do kina w weekend [Premiery]](https://gfx.dlastudenta.pl/uploads/images/0/68/1_Kino_kopia_1030x578.jpg)
