Tarzan: Legenda - odkryć dziką przeszłość [RECENZJA]

Wydawać by się mogło, że historia Tarzana jest już tak oklepana i opowiedziana tyle razy, że nie da się nią już nikogo zaskoczyć. A jednak! Twórcom filmu "Tarzan: Legenda" udało się urozmaicić opowieść o królu dżungli na tyle, by skutecznie przykuć uwagę widza.

Udało się to głównie za sprawą interesująco poprowadzonej narracji, która losy Tarzana ukazuje od nieco innej strony, niż zwykle. Główny bohater jest tu przedstawiony jako w pełni cywilizowany dżentelmen, mieszkający w luksusowej posiadłości w Londynie. O jego przeszłości i pochodzeniu krążą liczne legendy i plotki. Jednak patrząc na niego, natychmiast wiemy, że spotkało go wszystko, o czym się mówi, a może i jeszcze więcej. Skrojony na miarę surdut nie skryje wszystkich blizn i chłodnego spojrzenia Tarzana...

Twórcy doskonale zdają sobie sprawę z tego, że widz zna historię pochodzenia tej postaci na wylot. To, że jego rodzice zginęli, a on został wychowany przez małpy, jest nam tylko krótko przypomniane w dobrze wprowadzonych retrospekcjach. Opowieść idzie jednak swoim torem, a twórcy proponują nam zupełnie nową przygodę, która każe Tarzanowi jeszcze raz wrócić do miejsca, w którym się wychował i stawić czoła zarówno demonom przeszłości jak i całkiem nowemu zagrożeniu.

Opowieść zbudowana wokół powrotu bohatera do dżungli, w której się wychował, okazuje się fabularnym strzałem w dziesiątkę. To pretekst do wielu bardzo interesujących i często zabawnych scen, w których Tarzan spotyka byłych przyjaciół. Ich reakcje na jego pojawienie się, doskonale obrazuje nam, jakim szacunkiem i poważaniem cieszy się Tarzan w rodzinnych stronach. Jest żywą legendą i bohaterem, z którym wszyscy się liczą.

Tu jednak ujawnia się jeden z problemów filmu. Po dramatycznych wydarzenia z początku, cała reszta historii układa się dla bohaterów bardzo pomyślnie. Protagonista odnosi same sukcesy, a historii brakuje trochę napięcia i niepokoju odnośnie ostatecznego rozwiązania akcji. Całość zmierza do happy endu jak po sznurku. Być może jest to celowy zabieg, uwzględniający młodego widza, choć z drugiej strony - mroczny ton całości jest tu bardzo zauważalny.

Na pochwały zasługuje ilość i jakość scen akcji. Podziw wzbudzają wszystkie animacje i "wykonanie" zwierząt oraz samej dżungli. Tygrysy, małpy czy słonie robią tu wielkie wrażenie, podobnie jak efektowne sceny przemierzania dziczy przy pomocy lian, czyli coś z czego słynie Tarzan. Czasem chciałoby się, aby sceny te trwały nieco dłużej. Film jest też niestety pełen fabularnych uproszczeń i naiwnych zwrotów akcji, ale te minusy można zrzucić na kanwę gatunku. "Tarzan: Legenda" to typowy weekendowy średniak, którego zadaniem jest bawić widza przez dwie godziny i z tego zadania film w reżyserii Davida Yates’a doskonale się wywiązuje.

Nie można zapomnieć też o obsadzie, która wygląda wyjątkowo imponująco. Na ekranie, w roli głównej, zobaczymy Alexandra Skarsgarda. Jego największą zaletą jest tu muskulatura, niestety przykrywająca talent. Jego Tarzan wypada dość blado, jednak trudno do końca określić, czy taka powściągliwość to wina aktora, czy przemyślany styl prezentacji postaci. Doskonale wypadają pozostałe gwiazdy. Margot Robbie jako Jane jest piękna i zadziorna. Samuel L. Jackson, jako towarzysz Tarzana, spisuje się wyśmienicie, a jego postać jest katalizatorem większości scen, w których będziemy się śmiać. Charyzmą i przebojowością poraża Christoph Waltz, któremu przypadła rola czarnego charakteru.

"Tarzan: Legenda" to zaskakująco solidna dawka rozrywki, która, mimo kilku wpadek i fabularnych uproszczeń, potrafi utrzymać uwagę widza od początku do końca. To jednak rozrywka tak gorąca, że z łatwością wyparowuje z głowy po 15 minutach...

Michał Derkacz

Tarzan: Legenda, reż. David Yates, prod. USA, czas trwania 109 min, dystr. Warner Bros. Entertainment Polska, polska premiera 1 lipca 2016